De eerste week...

Onze eerste week in Calgary begon rustig…Dinsdag ochtend 9.30 uur moesten we ons melden bij onze mentor/assistent van Prof. Herzog. We hadden al een bus eerder gepakt, zodat we zeker op tijd daar zouden zijn. Eerst nog maar even een bak koffie drinken (die hier heel erg slap is jammer genoeg) en toen gingen we rond kwart over 9 maar eens opzoek naar het kantoor van miss Fordham. Daar aangekomen werden we welkom geheten…maar omdat ze nog niet alle papieren in orde had moesten we nog even wachten. Daarna kregen we een rondleiding (in totaal zijn het 4 verdiepingen) en kregen we onze werkplek te zien. Dit is een vrij groot kantoor waar ook alle andere visiting studenten zitten. Dit zijn 2 Brazilianen, 1 Oostenrijkse, 1 Zwitserse een Canadees en 1 Nederlander…alles bij elkaar erg gezellig!

Om twee uur die middag hadden we een gesprek met Walter. We hadden ons gesprek netjes voorbereid en enkele vragen opgesteld, omdat we niet wisten hoe hij was en wat hij van ons zou verwachten. Uiteindelijk bleek dit eigenlijk niet nodig zijn geweest…het was een heeeeeeel relaxte kerel en de eerste vraag die hij stelde was zo ongeveer als: “Waar hebben jullie zin in om aan te komen werken.” Hij gaf een aantal opties en uiteindelijk is hier uitgekomen dat we samen aan een project gaan werken over hardlopen. Het verschil in energie opname en efficiëntie tussen forefoot strikers en rearfootstrikers (hebben jullie ook nog iets om op te zoeken). Daarnaast gaan we ieder bij een ander project assisteren. Naar alle waarschijnlijkheid gaat Martijn data analyseren bij een onderzoek naar hartziekten. Ik ga helpen bij het “Rabbit project” waar ze testen of botox als spierverslapper bij spasmen kan helpen en/of iets met osteoporose in beenderen (het fijne weet ik hier ook nog niet van). Verder zijn we een literatuurstudie gestart voor ons onderzoek en dit hopen we komende week af te ronden.

De volgende dag aangekomen op stage (woensdag) wilden we gaan starten met onze literatuurstudie maar toen melde een van de andere studenten dat er iedere woensdag en maandag een college wordt gegeven over allerlei gerelateerde onderwerpen waar ook onderzoek naar wordt gedaan. s’Avonds hebben we nog met alle andere visiting students een film gekeken. Onder de studenten worden heel veel dingen samen gedaan. Ook wordt er veel gesport op de universiteit en iedereen wordt hier ook voor gestimuleerd. Zo gaan een aantal mensen van het lab iedere donderdagmiddag zaalvoetballen. Het zaalvoetbal wordt hier anders gespeeld als in Nederland…de bal kan hier niet uit of achter gaan en aangezien de mensen hier erg fanatiek zijn was het een intensief 1,5 uurtje. Verder kunnen we met onze UofC-pas ook gaan fitnissen, squashen, volleyballen etc. etc. Iedere donderdag middag wordt er ook een seminar gegeven, dit keer kwam een post doc. uit leeds een lezing geven over zijn onderzoek naar de tibialis posterior en vooral het vragen rondje was erg leuk mede omdat Walter een aantal opmerkingen maakten over zijn onderzoek en de man deze niet kon beantwoorden.

Op vrijdag ben ik met Robert (de andere Nederlander) en Rafael (Braziliaan) mee gegaan naar het andere lab, aan de andere kant van de Calgary, waar de onderzoeken met de konijnen wordt uitgevoerd. Hier hebben we van een aantal konijnen de grondreactie kracht gemeten met een krachtenplatform. Dit is erg tijdrovend werk, aangezien de beestjes met de achterpootjes over een klein platformpje moeten lopen en ze daar weinig zin in hadden. Ondanks hadden we toch van een aantal de data verzameld en aangezien en aangezien het inmiddels vier uur was geweest en de konijnen niet meer wilden zijn we terug naar de universiteit gegaan en zijn we weekend gaan houden. De vrijdagavond stond niet veel meer op het programma…even skypen met Jill en nog een filmpje kijken. Helaas was ik al na 20 min. al in slaap gevallen en aangezien Martijn ook zat te vechten tegen de slaap hebben we de film maar afgezet en zijn we gaan slapen.

Zaterdagmiddag zijn we nog even naar de Wall Mart geweest…een grote winkelketen zoals de Makro waar ze echt alles verkopen. Aangezien we nog wat spullen nodig hadden zoals handdoeken, slippers, paar mokken etc. leek het ons wel leuk om daar eens heen te wandelen…met de bus leek het maar een stukje…maar het was toch nog 3 kwartier lopen. Thuis aangekomen even wat eten en door naar de Olympic Plaza…waar het Earth Hour “gevierd” zou worden. Hier hadden we afgesproken met Nathalie en Lillian (de Oostenrijkse en Zwitserse). Vooraf hadden we ons al afgevraagd hoeveel mensen hier naar toe zouden gaan, maar aangezien het overal in de krant en op het nieuws was dachten we toch wel wat. Daar aangekomen waren er misschien 100-150 mensen, dus voor ons was het wel een beetje een flop. Ook zou in héél Calgary het licht uit gaan, uiteindelijk was dit maar in 3 gebouwen, waaronder de Calgary tower het gemeente huis wat aan het plaza ligt en nog een gebouw waar ze aan het bouwen waren…beetje jammer..maar de warme chocomel was wel lekker. Op het plaza hoorden we dat dit de derde keer was dat Calgary aan Earth hour mee deed, maar dat vorig jaar er 2x meer stroom was gebruikt dan normaal, omdat de Calgary Flames moesten spelen en iedereen daar naar zat te kijken. Nja allemaal erg leuk, maar wij zijn nu inmiddels wel toe aan een alcoholische versnapering. Aangekomen in de pub moesten we ons allemaal legitimeren en konden we een biertje bestellen…wat overigens niet goedkoop is. Een biertje kost hier zon 5 tot 7 dollar, wat overeenkomt met zo’n 3 tot 5 euro, maar dat mag de pret niet drukken. Vervolgens werd het al snel later en moeten we gaan om de bus te halen, die al om 12.20 pm vertrok.

Vandaag hebben we onze laatste spullen nog gekregen…de televisie en “love-seat” zoals ze m hier noemen. Erg relax en nu is ons kamertje tenminste een beetje gevuld.