Lang weekend

Lang weekend

Na een week literatuur doorspitten waren we blij dat er een lang paas weekend voor de deur stond. We wisten eigenlijk niet wat dat hier zou betekenen…alleen waren we er wel achter gekomen dat we de vrijdag vrij waren en maandag weer gewoon terug naar de universiteit moesten. Zouden ze hier dan geen tweede paasdag kennen? We weten het eigenlijk nog steeds niet zo, maar het weekend was er niet minder leuk om!

Donderdagmiddag op de fiets naar huis. Op de fiets! Ja op de fiets. We hebben een paar fietsen gehuurd en vanaf nu gaan we iedere dag op en neer naar de universiteit (totaal 20 km). En helaas is het hier niet zoals in Nederland vlak, maar er zit een “pittig colletje” halverwege de rit.
Thuis aangekomen moesten we eigenlijk wel opschieten want we moesten om 7 uur weer in downtown zijn voor een surprise party van Robert (de andere Nederlander). We hadden van z’n vriendin een mailtje gekregen en ze vroeg of we naar een eet cafeetje wilde komen om hem te verassen. Daar zouden we dan wings gaan eten en samen gezellig wat drinken. Aangekomen in de kroeg, waar het overigens er druk was, maar opzoek naar Robert. Toen we hem gevonden hadden en z’n vriendin hem verzocht om nog even te wachten met wings bestellen, omdat we nog op andere mensen moesten wachten begon er iets te dagen. Dus jullie (lees Rob en Martijn) zijn hier niet voor niks gekomen om iets te eten/drinken…nee Robert dat heb je goed begrepen. Uiteindelijk toen ook Rafael de Braziliaanse jongen er was zijn we wings gaan eten. Veel wings…heel veel…maar wel heel erg lekker (en ook wel heel heet). Na nog een aantal biertjes gedronken te hebben werd het toch langzaam aan om naar huis te gaan, aangezien we de bus moesten halen en de dag erna vroeg op moesten. Rafael had ons voorgesteld om vrijdag samen met Fernando mee te gaan hiken, wat ons wel een goed plan leek. Dus toch nog maar een paar uurtjes slapen.

Vrijdagmorgen om 9 uur moesten we voor het sports medicine centre staan en daar zouden we worden opgepikt. Martijn had die ochtend echter teveel last van zn knie, waarschijnlijk van het fietsen wat die niet meer gewend was en besloot om niet mee te gaan, zodat die de zondag nog wat mee kon gaan doen. Dus ik alleen naar de universiteit, onderweg moest ik nog stevige schoenen gaan kopen, waar ik goed op kon lopen omdat sportschoenen niet voldoende zouden zijn. Dus zo gezegd zo gedaan en Rob naar de WalMart, schoenen gekocht en door naar de universiteit. Daar aangekomen stonden Rafael en Fernando al te wachten en konden we meteen vertrekken. Het zou ongeveer een uurtje rijden zijn voordat we op onze bestemming aan kwamen. Onderweg nog even de weg nog even gestopt bij een informatie post en daar hoorde we dat de weg nog was afgezet en we dus een andere wandeling moesten gaan maken. Dit zou een pittige wandeling zijn van “maar” 3 km, met daarin 700 m hoogte verschil. Aangekomen op de bestemming trok ik vol goede moed mijn nieuwe schoenen aan en begonnen we aan de klim. Na een uur lopen, ja je raad het waarschijnlijk al wel…blaren op de hakken. Toch nog maar even doorgelopen, maar uiteindelijk toch moeten omdraaien omdat het niet meer vol te houden was en ik ook graag de zondag nog weer iets mee wilden gaan doen.
Rafael en Fernando zijn nog doorgelopen naar de top en vertelden mij dat het daar ontzettend koud was en ze snel waren omgedraaid. Onderweg terug naar beneden heb ik nog wel een paar foto’s gemaakt, dus dat was dan toch nog iets positiefs.

De zaterdag was echt een lambal dag! We hebben lekker uitgeslapen ontbeten een beetje niks gedaan, maar omdat het toch wel erg mooi weer was wilden we niet binnen blijven zitten. En aangezien ik aan mn nieuwe schoenen moet wennen nog maar een stuk door de buurt gaan wandelen. Het blijkt nu dat er dus ook vlak bij een starbucks zitten, dus daar moesten we even foto’s maken (Leo ik ben je niet vergeten). Des ondanks zijn we niet naar binnen gegaan, maar dat zal vast nog wel eens gebeuren. Even later kwamen we een leuk bordje tegen, waaruit dus blijkt dat ook de poppetjes op de borden aan obesitas leiden. Op de terugweg nog even boodschappen doen en eten koken. Die avond bleek dat er nog niemand iets gepland had voor de zondag, terwijl toch iedereen eigenlijk wel wilde gaan hiken. Dan er zelf maar eens achteraan en uiteindelijk hadden we met Jenn en Lilian afgesproken om de zondag weer te gaan hiken (niet al te zwaar want de dames hadden een zware workout gehad).

Zondagmiddag om 12 uur hadden we afgesproken voor een lichte hike genaamd Grotto Canyon. Dit zou een wandeling zijn naar een waterval, die waarschijnlijk nog bevroren zou zijn. Klonk leuk dus maar snel op pad. Ook vandaag hoefde we maar weer een uurtje te rijden alleen deze keer hadden we meer moeite met het vinden van de bestemmig (het zal aan de navigator hebben gelegen). Uiteindelijk daar aangekomen en onderweg alles al voor Grotto Canyon aangezien te hebben, kwamen we op een parkeerplaats met een bord Grotto Creek. Dit moet het zijn, dus snel weer de wandelschoenen aan (en dit keer toch maar de sportschoenen in de tas) en op pad. Na een 50 meter zouden we rechts moeten richting de rivier, dus zo gezegd zo gedaan. Onderweg kwamen we nog iemand tegen en die zei dat het wel leuk was om door de droog staande rivier te lopen dus dan doen we dat. Na een stuk gelopen te hebben werden de rotsblokken toch wel erg hoog en kozen we ervoor om toch maar op het pad erlangs te lopen. Dit pad zou ons uiteindelijk naar de waterval brengen, had de man ons verteld. Na nog een stuk gelopen te hebben, sommige stukken op handen en voeten, omdat het zo steil was kreeg ik toch weer last van mn voeten. Dan maar de sportschoenen aan en door. Even later bleek dat we niet meer verder konden en besloten we om om te draaien en de route opnieuw te lopen. Ondanks dat we verkeerd waren gelopen, stonden we nu zo hoog dat we weer mooie foto’s konden maken. Onderweg naar beneden hebben we nog hard gelachen, omdat Jenn op dr kont naar beneden gleed omdat ze niet durfde te lopen. Uiteindelijk beneden op de route aangekomen bleek dat we nog een stukje verder moesten lopen en daar rechts moesten (daar stond ook een bordje met pijltje). Ook dit keer kwamen we weer een droog staande rivier tegen en ook daar stond weer het bordje. De droog staande rivier werd langzaam aan een vol gesneeuwde rivier en zo konden we dus mooi over het ijs/sneeuw lopen (wat leuke momenten op levert, als je er met sportschoenen over moet lopen). Een paar km verder kwamen we uit bij de waterval…deze was inderdaad nog bevroren…wow hoe vet is dat.
Aangezien we niet wisten hoe snel het donker ging worden zijn we weer gegaan, omdat in het donker lopen niet aan te raden is. Uiteindelijk in de auto konden Martijn en ik concluderen dat de Rocky’s heel erg vet zijn en we weer snel terug zullen gaan voor een volgende tocht.

Ook voor het komende weekend staat er weer iets leuks op het programma. Dan gaan we met Lillian en Nathalie naar Edminton (the capital of Alberta). Maar eerst nog een weekje hard doorwerken op de universiteit, deze week is het tijd om alle gelezen literatuur te bundelen zodat we uiteindelijk ons onderzoeksprotocol kunnen opstellen. Ook staat er nog een bezoek aan het andere lab op het programma om de konijntjes te trainen.

Dit was het weer voor even…en ondanks dat we er weinig van meegekregen hebben wens ik iedereen alsnog een zalig Pasen!!